Hér koma nokkur myndbrot sem urðu til í undirbúningsferð okkar til Valencía.
Nokkrar áherslubreytingar urðu á ferðadagskránni fyrir Valencia 3.-10. maí, því að við verðum nú á hóteli sem er steinsnar frá Túríagarðinum. Þess vegna hönnuðum við alveg nýja Tapasgöngu með fjölbreyttum veitingastöðum.
Þeir Helgi Þór og Tom voru á ferðinni á Ayuntamiento-torginu (Ráðhústorgið). Lesa áfram „Stiklur frá Valencia“
Við hjónin erum stödd hér í Valenciu-borg, að aðlaga ferðadagskrá vorferðarinnar lítillega. Nú verðum við á öðru hóteli en áður, sem er afskaplega vel staðsett í miðri borginn, steinsnar frá Túría-garðinum.
Með okkur á myndinn er sonur okkar, Helgi Þór, sem líka er staddur hér í stuttri vetrardvöl að Lesa áfram „Þorraþræll í Valencia (myndskreytt kvæði)“
17 ára gamall var ég nógu mikið barn til að hafa ekkert hugsað út í það, hvernig það væri að vera ekki heima á jólunum. Þorláksmessa fór til dæmis algerlega fyrir ofan garð og neðan hjá Ameríkönunum, bæði í skólanum og hjá fjölskyldunni. Á Blönduósi höfðum við pabbi farið saman í fjárhúsin á Þorláksmessu og gefið bæði blæsmum og hrútum þá jólagjöf að svala kynlífsfýsn sinni, það voru hátíðlegar stundir.
Aftur kvöddumst við félagarnir úr TWA fluginu og nú þrammaði ég með fjölskyldunni út á bílastæði sem ég sá strax að var mörgum sinnum stærra heldur en samanlögð bílastæðin við kaupfélagið og félagsheimilið á Blönduósi. Rauður Ford Falcon skutbíll var fjölskyldubíllinn, blessunarlega með… Lesa áfram „17 ára til Ameríku, sofnaði í lestíma“
Hér held ég áfram að birta fyrstu ferðapistlana mína frá 2014.
Það var talsverður viðbúnaður á heimili foreldra minna þegar drengurinn var að leggja upp í hina löngu ferð og löngu dvöl í hinni stóru Ameríku. Ég hafði alltaf gefið það út að ég ætlaði ekkert að ákveða það, þar og þá, hvenær ég snéri aftur heim, sá alltaf fyrir mér að ný æfintýri biðu mín á hverju horni. Lesa áfram „17 ára til Ameríku – annar kafli“
Landið sem nú heitir Suður Kórea hét að fornu Pusan og þá er auðvelt að sjá fyrir sér hve gömul veiðistöð og verslunarbær borgin Busan hlýtur að vera, annað dregur nafn af hinu. Mikið var gert úr því í ferðabæklingum að þarna væri stærsti fiskimarkaður landsins. Lesa áfram „Kínversk eða vestræn áhrif í Suður Kóreu?“
Pistlarnir mínir fengu óvæntan hiksta seinnipart nóvember og er um að kenna rjúpnaveiðum, jarðsetningu norður í landi og bronkítis, í þessari röð.
Eftir ljómandi gott ferðaveður í Beijing og nágrenni fengum við sólarlausan dag á Gulahafinu. Maður fór því að furða sig á vinsældum þessa ferðamáta, þar sem ekkert sundlaugarveður var að finna við sundlaugina. Það átti eftir að breytast, því leiðin lá alltaf sunnar og sunnar. Lesa áfram „Það gaf ekki´á bátinn, á Gulahafinu“
