Ég nefndi í pistli fyrir skömmu að Filípa af Lancaster hefði verið ættmóðir þeirra kynslóða sem gerðu Portúgal að heimsveldi á höfunum. Hvernig má það vera að svo lítil þjóð hafi náð svo háu marki? Segja má að grunnurinn að því hafi verið lagður í tíð hinnar drottningarinnar sem ég nefndi, Elisabetar af Aragon, drottningar Dinisar bóndakóngs.
Ræktun nytjaskóga
Í hans tíð var mikill uppblástur og landrof á svæðinu suður og vestur af höfuðborg hans, Leiría. Í þeirri viðleitni að hefta uppblásturinn hóf hann skógrækt til að binda jarðveginn og um leið varð til einn fyrsti nytjaskógur Evrópu. Þegar þeir synir Filípu af Lancaster og Jóhanns I. hófu að undirbúa fyrstu herferð sína á hendur Márakaupmönnunum í Ceuta, sunnan Gíbraltarhöfða, þá var þarna feiknamikill skógur, frílega 100 ára gamalla trjáa, í eigu konungsættarinnar, sem biðu eftir að verða flett í skipsskrokka.
Fyrsta árásin
Þann 21. Ágúst 1415, lagði mikill floti Portúgalskara skipa úr höfn í Lissabon, sem þá var orðin höfuðborg landsins og stefnt var suður fyrir Sagreshöfða. Hann markar suð-vesturhorn Iberíuskagans og spilar mikla rullu í þeim þrekvirkjum sem á eftir fylgdu í sögu landsins. Portúgalirnir hefðu ekki þurft öll þau skip sem í flotanum voru og fyrirstaðan var nánast engin. Konungssynirnir gátu því farið á kvennafar strax upp úr hádeginu og duflað og drabbað það sem eftir lifði dags.
Kristnun villutrúarmanna
Ég sagði einnig frá því að Jóhann I. konungur hafi verið æðstur manna í Avis riddarareglunni portúgölsku og þriðji sonurinn Hinrik í þann mund að taka við af föður sínum. Þessu fylgdi sú skylda að leggja stund á trúboð meðal heiðingjanna. Það trúboð var þegar hafið í Ceuta og fljótlega varð til sú hugmynd að ráðast á fleiri borgir Berbanna í Marokkó og fjármagna trúboð og landvinninga með ránsfé. Jafnvel gengu menn svo langt í draumum sínum að hugsa sér, að á endanum gætu þeir fundið siglingaleið til Indlands, þangað sem verðmætin voru upprunnin.
Hugsuðurinn
Hinrik sæfari var líklega ekki mjög sjóhraustur, allavega fór hann aldrei nema fyrstu ferðina, en lagðist þess í stað í mikla rannsóknavinnu á því hvernig komast mætti sjóleiðis til Indlands.